W wyniku I wojny śląskiej, toczonej w latach 1740-42, Austria utraciła na rzecz Prus praktycznie cały Śląsk. Choć walki trwały jeszcze wiele lat, stan ten został utrwalony w 1763 r. postanowieniami pokoju w Hubertusburgu, kończącego tzw. wojnę siedmioletnią. Dolny i Górny Śląsk pozostały pod pruskim panowaniem, Austria zachowała jedynie Śląsk Cieszyński i Opawski. Jeszcze w latach czterdziestych król pruski, Fryderyk II Wielki, zlecił kapitanowi Christianowi Friedrichowi von Wrede opracowanie mapy Śląska (dokładnie to pogranicza śląskiego, a więc terenów potencjalnych działań wojennych). Na podstawie prac pomiarowych, prowadzonych w latach 1746-1753, powstał atlas "Krieges-Carte von Schlesien". Oryginał przechowywany jest obecnie w Bibliotece Państwowej w Berlinie. Arkusze przedstawiające okolice Katowic opublikowali w swoich pracach Andrzej Złoty i Piotr Greiner (1).
![]() |
Dąbrówka Mała, Bogucice i Roździeń na mapie von Wredego (1749). Źródło: Mapy i plany Katowic... (1a). |
Dąbrówkę Małą (Klein Dombrowka), obok m.in. Bogucic, Roździenia, Mysłowic i Tychów, naniesiono na arkusz nr 32, zaś sąsiednie Milowice i Siemianowice (także Chorzów i Bytom) znalazły się na arkuszu nr 25. Oba arkusze mapy wykreślono w ramach II etapu prac pomiarowych, realizowanego od grudnia 1748 roku do października 1749 roku, obejmującego część Księstwa Opolskiego i Raciborskiego, między prawym brzegiem Odry a granicą z Królestwem Polskim na wschodzie oraz między rzeką Stobrawą na północy a granicą z Księstwem Cieszyńskim na południu (1a).
Dąbrówka Mała leżała wówczas w południowo-wschodnim zakątku bytomskiego wolnego państwa stanowego. Graniczyła z Królestwem Polskim i pszczyńskim wolnym państwem stanowym. Od Bogucic, leżących w ziemi pszczyńskiej, oddzielał Dąbrówkę rozległy las liściasty. Las zapewne z licznymi dębami, wszak nazwa miejscowości zobowiązuje :)
Przyjrzyjmy się bliżej Dąbrówce. Niestety, mała rozdzielczość ilustracji oraz linie graniczne, zasłaniające fragmenty osady, utrudniają dokładne odczytanie mapy.
Dąbrówka Mała leżała wówczas w południowo-wschodnim zakątku bytomskiego wolnego państwa stanowego. Graniczyła z Królestwem Polskim i pszczyńskim wolnym państwem stanowym. Od Bogucic, leżących w ziemi pszczyńskiej, oddzielał Dąbrówkę rozległy las liściasty. Las zapewne z licznymi dębami, wszak nazwa miejscowości zobowiązuje :)
Przyjrzyjmy się bliżej Dąbrówce. Niestety, mała rozdzielczość ilustracji oraz linie graniczne, zasłaniające fragmenty osady, utrudniają dokładne odczytanie mapy.
Osadnictwo skupione było w rejonie ulicy Pod Młynem. Kilka zabudowań dostrzegamy też w okolicy obecnej remizy strażackiej. Na mapie zaznaczono młyn oraz, prawdopodobnie, dwór z folwarkiem. Wykreślono drogi prowadzące do Milowic, Siemianowic, Bogucic, Roździenia, Sosnowca i Mysłowic. Na Brynicy wskazano bród (fr. Gué) oraz konną i pieszą przeprawę (fr. à Cheval et à pied) - informacje istotne ze względu na wojskowy charakter mapy i przebiegającą w tym miejscu granicę Prus i Rzeczypospolitej. Co ciekawe, na lewym brzegu rzeki, vis-à-vis Pod Młynem, zaznaczono ścieżki biegnące w kierunku Milowic. Widocznie "prawobrzeżna" droga (odpowiadająca mniej więcej ulicy Milowickiej) nie była jedynym połączeniem obu osad. Wydaje się to zrozumiałe, jeśli wziąć pod uwagę wspólną ich historię (więcej Milowice i Dąbrówka Mała) (2).
![]() |
Milowice, Sadzawki, Siemianowice i Czeladź na mapie von Wredego (1749). Z Dąbrówki do Milowic prowadzą dwie drogi, położone po obu stronach Brynicy. Źródło: Mapy i plany Katowic... (1a). |
Mapy von Wredego zawierają również dane statystyczne. Przy wykazie miejscowości podano właścicieli, liczbę mieszczan i kmieci (niem. Bürger und Bauren), zagrodników i chałupników (niem. Gärtner und Häusler) oraz liczbę koni (niem. Pferde). Z tabeli zawartej w arkuszu nr 32 wynika, że ówczesnym właścicielem Dąbrówki był Jan Krzysztof Mieroszewski, I ordynat mysłowicki. W miejscowości zamieszkiwało 4 kmieci, 6 zagrodników i chałupników oraz hodowany był 1 koń :) (3)
![]() |
Informacje o Dąbrówce Małej na mapie von Wredego (1749). Źródło: Mapy i plany Katowic... (1a). |
Dzieło Christiana F. von Wrede zachwyca formą i treścią. Zachwyca też świadomość, że oto spoglądamy na dawny Śląsk, jeszcze przed wielkimi zmianami, jakie przyniosła ze sobą rewolucja przemysłowa.
Źródła:
(1) Poniżej podaję wybrane prace, z których korzystałem przygotowując niniejszy artykuł:
- Mapy i plany Katowic: z okazji 140 rocznicy uzyskania praw miejskich, red. Andrzej Złoty, Piotr Greiner, Bractwo Gospodarcze Związku Górnośląskiego, Katowice 2005.
- Lech Szaraniec, Andrzej Złoty, Narodziny miasta Katowice, Bractwo Gospodarcze Związku Górnośląskiego, Katowice 2006.
- Andrzej Złoty, Chorzów w dawnej kartografii, Bractwo Gospodarcze Związku Górnośląskiego, Katowice 2006, s. 86-92.
(3) Sąsiednie Bogucice i Roździeń również należały do J. K. Mieroszewskiego. W Bogucicach zamieszkiwało 30 zagrodników i chałupników (w Roździeniu 19) oraz hodowano 6 koni (w Roździeniu 2).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz